Pagina's

vrijdag 5 juli 2013

Geluk is maakbaar.

Dit is een column die ik voor school moest schrijven. Het onderwerp was wel helemaal vrij, maar ik moest gewoon een column schrijven. Ik vond het eigenlijk wel leuk om hem op mijn blog te plaatsen. Het is iets waar ik echt heel erg voor sta, maar als je dit soort onderwerpen niet interessant vindt, skip deze post dan.


Een tijdje geleden zei iemand tegen mij: “Als mijn familie gelukkig is, ben ik ook gelukkig.” Dat vond ik raar. Je laat je geluk afhangen van anderen? Jij kan niet gelukkig zijn als jouw familie niet gelukkig is? Wat een onzin.

Mensen zijn kuddedieren, dat weten we allemaal. Wij hebben anderen nodig om mee te praten, om mee te werken. We hebben ze nodig om van te houden en om van gehouden te worden. Zonder andere mensen om ons heen kunnen wij niet optimaal functioneren en zijn wij sowieso niet gelukkig. Maar we vergeten soms dat we daarnaast ook individuen zijn.

Ik ben het middelpunt van mijn leven. Ik ben niet het middelpunt van het leven in het algemeen, maar wel het middelpunt van mijn eigen leven. Het belangrijkste in mijn leven is dat ik leef. Dat ik doe wat ik wil. Dat ik eet wat ik wil. Dat ik hou van wie ik wil. Dat ik gelukkig ben. Dus bij alles wat ik doe is mijn geluk mijn uitgangspunt. Natuurlijk doen mensen ook dingen voor anderen, want als ze dat niet doen zullen ze waarschijnlijk ook niet gelukkig zijn. Dit klinkt misschien heel raar, maar iets doen voor anderen wordt ook gedaan met het eigen geluk als uitgangspunt. Jij bent daarna blij dat je iets voor iemand anders hebt gedaan, want dat geeft het gevoel dat jij een goed mens bent, en dus wordt je er gelukkig van.

In het leven moet je dus soms egoïstisch zijn. Het kan egoïstisch klinken als je een dag thuisblijft van werk terwijl je ook mee kan werken aan een project, maar als jij op het punt van instorten staat, moet je thuis blijven. Je moet luisteren naar jezelf, naar je lichaam. Als je maar door gaat en door gaat en nooit eens rust neemt, wordt je niet veel gelukkiger. Je lichaam geeft waarschijnlijk al aan dat het te veel is, en als je constant door gaat kan je je niet veel beter concentreren dan als je gewoon een dag rust neemt.

En boven alles: jij bent de enige die ervoor kan zorgen dat je gelukkig bent. Anderen kunnen wel bijdragen doen, door simpelweg om jou te geven, maar als jij ze niet binnenlaat, heeft het geen zin. Jij bent de enige die jezelf uit – als we maar even het uiterste nemen – een depressie kan halen. Het hoef niet eens zo extreem te zijn, je kan ook gewoon in een enorme dip zitten. En de enige manier om daaruit te komen is om jezelf je bed uit te sleuren, een lach op je gezicht te toveren en iets te gaan doen. Negatief denken heeft geen zin. Je moet je openstellen voor al het positieve in de wereld. Als je alleen maar denkt “mijn leven is verschrikkelijk”, dan sluit je alle kansen op verbeteren buiten. Dan wordt je leven ook echt verschrikkelijk. Want je gelooft dan niet meer in een goed leven, je negeert alle kansen. Een positieve outlook betekent een positiever leven.

Dit is tenminste waar ik in geloof. En ik ben hierin niet de enige. Er zijn genoeg mensen die dit ook geloven, en die dit ook hebben meegemaakt. Dus nee, je moet niet wachten tot jouw familie gelukkig is. Want zij kunnen jouw geluk niet bepalen, dat kan alleen jij. En als laatste: De grootste ontdekking aller tijden is dat een persoon zijn toekomst kan veranderen hoofdzakelijk door zijn houding te veranderen.

xx,
Eva

Geen opmerkingen:

Een reactie posten